W dniach 17-21 grudnia 2018 roku w Luksemburgu odbyło się statutowe posiedzenie Plenarne Europejskiej Rady zakładowej ArcelorMittal. Nasz Związek reprezentowali członek Prezydium ERZ kol. K. Wójcik i kol. J. Kawula. 17 i 18 grudnia Grupa doradcza Syndex zaprezentowała raport, który składał się z zagadnień przekrojowych oraz informacji o segmentach Grupy, których działalność prowadzona jest w Europie. Pozostałe dwa dni to spotkania z Dyrekcją Grupy. Tradycyjnie zebranych powitał Pan Patrik Vandenberghe, następnie nominacje dla nowych członków i Wspólną deklaracje ERZ przedstawił Sekretarz ERZ AM Pan Didier Zint. W kolejnej części spotkania Pani A. Martinez Garcia przedstawiła syntezę raportu kancelarii Syndex. Z kolei Panowie V. Goyal & P. Malroux dokonali przeglądu 2018 roku w ArcelorMittal Downstream Solutions. Pierwszy dzień spotkania z Dyrekcją podsumował Pan G. Van Poelvoorde informując zebranych o sukcesach I zagrożeniach w segmencie Wyrobów płaskich ArcelorMittal Europe w 2018 oraz w 2019 roku. Drugi dzień rozpoczął się od przedstawienia wyników Grupy za III kwartał 2018 r. Następnie wskażniki Bezpieczeństwa i higiena pracy w 2018 roku przedstawił Pan R. Paulmier. Na zakończenie spotkania przegląd wyrobów długich ArcelorMittal Europe w 2018 roku przedstawoli Panowie: A. Kochuparampil i H. Fauville. Podczas plenarnego posiedzenia ERZ pomimo bardzo dobrych wyników finansowych Grupy w 2018 roku w wypowiedziach Dyrekcji poszczególnych obszarów działalności ArcelorMittal usłyszeliśmy zapowiedzi kryzysu gospodarczego, ogromnych kosztów produkcji stali związanych z podwyżkami cen energii i kosztów CO2. Praktycznie każdy z omawiajacych swe obszary działania zastanawiał się nad sensem prowadzenia działalności hutniczej w Europie. ArcelorMittal nadal prowadzi bardzo ostrożną politykę finansową, w ramach której podtrzymuje swój dotychczasowy cel redukcji zadłużenia do kwoty 6 mld USD oraz realizuje wyważone podejście do wypłaty dywidend. Europa od kilku lat ciągle cierpi z powodu braku inwestycji. Jedynie Ilva dysponuje harmonogramem inwestycji, który może być realizowany i sprawdzany przez interesariuszy, ze względu na zobowiązania powzięte przez Grupę w celu realizacji przejęcia. Na koniec września 2018 r. zatrudnienie wewnętrzne Grupy wynosiło 74 243 FTE, co oznacza, że w porównaniu do 2017 r. zmniejszyło się o 1 241 FTE. Wydaje się, że Grupa ma coraz większą świadomość znaczenia umiejętności i wiedzy personelu (o czym świadczyć może tendencja do zmniejszenia liczby personelu tymczasowego). Utrzymanie i pogłębienie tej polityki są kluczowymi elementami zapewniającymi trwałość obiektów Grupy i jej zakładów przemysłowych. Brak inwestycji w połączeniu ze spadkiem popytu doprowadził do deficytu mocy produkcyjnych w Europie. Unia Europejska odnotowała poważny deficyt stali, który w segmencie wyrobów płaskich utrzymuje się od 4 lat, a w obszarze wyrobów długich pojawił się w 2018 r Środki ochrony handlu, które pozwoliły europejskiemu przemysłowi stali odzyskać stabilność w perspektywie krótkoterminowej zakładają, że w dalszej kolejności to inwestycje będą miały kluczową rolę w niedopuszczeniu do zwiększenia się luki pod względem konkurencyjności z sektorem stalowym krajów wschodzących i Chin, które są w trakcie intensywnej modernizacji i prowadzą agresywną strategię patentowania w tym sektorze. Na Grupie ArcelorMittal, największym europejskim producencie stali, spoczywa ogromna odpowiedzialność za przyszłość europejskiego hutnictwa.
Wspólna deklaracja zespołu przedstawicieli pracowników
Zgromadzenie plenarne ERZ ArcelorMittal
19 – 20 grudnia 2018 r.
Szanowny Panie Prezesie,
Rok 2018 stanowi punkt zwrotny w działalności grupy ArcelorMittal. Grupa dokonała na całym świecie poważnych akwizycji zakładów produkcyjnych. W Europie nabycie Ilvy doprowadziło do równie poważnych transakcji sprzedaży aktywów. Osiągnięcia te były możliwe dzięki sprzyjającemu otoczeniu rynkowemu i niespotykanym w przeszłości wynikom finansowym. Kluczowe wydarzenia przykryły normalne funkcjonowanie spółek, których te strategiczne wybory bezpośrednio nie dotyczą. Plan „Action 2020″ jest nadal realizowany z coraz większą skutecznością. Wyniki w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy są coraz lepsze, jednak nie osiągają zamierzonego celu. Wszystkie te ważne wydarzenia przyciągały uwagę członków Europejskiej Rady Zakładowej, której aktywność była w tym roku wyjątkowa.
Bezpieczeństwo i higiena pracy.
Jeśli życie pracowników jest najważniejszą wartością, jaką należy chronić, powinniśmy rozpocząć niniejszą deklarację od analizy naszych wyników w dziedzinie Bezpieczeństwa i higieny pracy. Poza danymi liczbowymi, chłodnymi i bezosobowymi, pozostaje powracające pytanie dotyczące środków wdrożonych w celu poprawy sytuacji. Uważa Pan, że opracowane narzędzia (Take Care, Rex, SO/PSIF) pokazują osiągnięte postępy w tej kwestii. Naszym zdaniem zbyt często wydajność i rentowność biorą górę nad bezpieczeństwem. Stwierdzamy, że z niezrozumiałych i niedopuszczalnych powodów nie wszyscy pracownicy zostali przeszkoleni w zakresie tych narzędzi. Tracimy sens naszej pracy, a jakość naszego życia ulega stałemu pogorszeniu: godziny nadliczbowe, korzystanie na dużą skalę z usług podwykonawców, wywieranie presji psychologicznej na pracowników. Szacunek i słuchanie pracowników, dbanie w pierwszej kolejności o warunki pracy i jakość życia w pracy, uczestnictwo lokalnych przedstawicieli pracowników i ERZ powinny stać się priorytetami na rok 2019.
Bezprecedensowy wzrost zewnętrzny: niepodzielane kierunki strategiczne.
Po przejęciu na początku tego roku brazylijskiego producenta stali Votorantim ArcelorMittal dokonał nabycia Ilvy we Włoszech. Potrzebne było na to prawie 2 lata. Wreszcie kilka tygodni temu grupa weszła do Indii, przejmując Essar Steel w ramach spółki joint-venture z Nippon Steel. Ten zewnętrzny wzrost wzmacnia wiodącą pozycję grupy na świecie. Ale na jak długo? Z Chin nadchodzi konkurencja. Ciągle zagrożona masowym importem taniej stali Europa wkrótce będzie musiała stawić czoła chińskiemu gigantowi, jaki powstanie w wyniku megafuzji obecnych firm. Chroniąc się przed Wschodem, nie należy zapominać o Zachodzie: środki protekcjonistyczne w Stanach Zjednoczonych korzystnie wpływają na interesy grupy w Ameryce, ale jednocześnie szkodzą interesom grupy w Europie. Jedna globalna grupa, ale zróżnicowane interesy finansowe; Europejska Rada Zakładowa nie odczuwa wspólnego ducha przedsiębiorczości, solidarności i dzielenia wspólnych wartości. Cierpliwość, perswazja i ustępstwa. Przejęcie Ilvy nie obędzie się bez tych 3 elementów: Cierpliwości, aby w dniu 1 listopada 2018 r., dwadzieścia miesięcy po oficjalnym zgłoszeniu chęci przejęcia tego włoskiego przedsiębiorstwa w końcu przejąć nad nim zarządzanie. Perswazji, aby przekonać sprzeciwiający się utrzymaniu działalności w Tarencie włoski rząd i stojące na straży warunków socjalnych przejęcia włoskie związki zawodowe. Poważnych ustępstw dokonanych przez ArcelorMittal, mających na celu uzyskanie zielonego światła na ten zakup od Komisji Europejskiej. Tracąc 6 zakładów, ponad 13.000 bezpośrednich miejsc pracy, grupa oddaje narzędzia o mocach produkcyjnych 7 mln ton, które nie stanowią już wizji grupy, jednemu konkurentowi, Liberty House, wybranemu przez ArcelorMittal. ArcelorMittal i Komisja Europejska wprowadzają do europejskiego przemysłu stalowego nowego poważnego gracza. Nieznanego, którego profil jest podobny do profilu Pana Mittal’a i co do którego można się obawiać takiego samego losu. W kontekście, który będzie ulegać zmianom, pojawia się w Europie nowa grupa. Fuzja pomiędzy Tata Steel i ThyssenKrupp jeszcze bardziej zmieni konkurencję, presja środowiskowa przyspieszy zmiany wzorców konsumpcji, mobilności i sposobu, w jaki produkujemy stal. Digitalizacja i cyfryzacja wprowadzą poważne zmiany do naszej działalności. ArcelorMittal wraz ze wszystkimi swoimi pracownikami musi mieć zdolność sprostania tym wyzwaniom, nie zamykając zakładów i nie likwidując miejsc pracy, ale tworząc nowe produkty, nowe linie produkcyjne i wprowadzając innowacyjne rozwiązania w zakresie ekologicznie odpowiedzialnych procesów. Ta zmiana musi się dokonywać razem. Europejska Rada Zakładowa, która reprezentuje pracowników, musi być uprzywilejowanym partnerem rozmów, konsultowanym przed podejmowaniem decyzji dotyczących organizacji, szkoleń i rozwoju. Pod koniec 2018 roku moglibyśmy uzupełnić obecne podsumowanie najważniejszych wydarzeń dla grupy analizą doskonałych wyników finansowych grupy, oceną odstępstw od celu planu „Action 2020″ oraz wskazaniem kwestii związanych z zatrudnieniem. To byłby tylko mniej lub bardziej krytyczny obraz przeszłości, który ujawnia tak naprawdę trudności w dialogu społecznym w obrębie ERZ. To byłoby tylko stwierdzenie, że bogactwo wytworzone w wyniku naszej pracy nie jest sprawiedliwie dzielone.
Dialog społeczny
Europejska Rada Zakładowa zebrała się 8 razy w ciągu 2018 roku, na posiedzeniach zwyczajnych lub nadzwyczajnych, w ramach Prezydium lub sesji plenarnej. Ta nietypowa liczba posiedzeń związana z aktualną sytuacją nie odzwierciedla jakości wymiany między kierownictwem a przedstawicielami pracowników. Ograniczone informacje przekazywane w sprawie Ilvy i jej skutków wpłynęły negatywnie na klimat zaufania, jakie kierownictwo powinno mieć wobec ERZ, a pytania pozostające bez odpowiedzi osiągnęły swój punkt kulminacyjny podczas zebrania w maju 2018 roku. Odnosimy wrażenie, że dyrekcja spółki nie była szczera z kolegami, którzy mieli opuścić ArcelorMittal i obawiamy się, że ten sposób myślenia będzie kontynuowany w przyszłości. Powtarzamy nasze żądania: Dostęp do informacji w systemie BrainLoop dla wszystkich członków ERZ, Wcześniejszy dostęp do informacji przed posiedzeniami, Przekazywanie bardziej precyzyjnych informacji naszemu ekspertowi w ramach kontynuacji tego, co zostało rozpoczęte w drugim półroczu 2018 roku. Jeśli rok 2018 jest punktem zwrotnym w działalności grupy w Europie, rok 2019 powinien udowodnić, że potrafimy otwarcie i poważnie rozmawiać na temat najbardziej wrażliwych kwestii społecznych: zatrudnienie, wynagrodzenia, warunki pracy, digitalizacja, produkcja i udział w rynku. Przede wszystkim trzeba uwzględnić w naszym funkcjonowaniu skutki przejęcia Ilvy i sprzedaży naszych aktywów. Przepływy materiałów i produktów będą się stopniowo zmieniać, a skutków tego procesu dla produkcji, miejsc pracy i warunków pracy dzisiaj nie oceniamy. Będzie to dotyczyć każdego zakładu we wszystkich krajach. Te zmiany wpisują się w zatwierdzony proces informowania i konsultowania w sprawie pozostałego zakresu działalności i skutków włączenia Ilvy. W tym nadal odczuwanym kontekście konieczne będzie również przywrócenie normalnego funkcjonowania Europejskiej Rady Zakładowej. Trzeba będzie ponownie zwrócić naszą uwagę na wszystkie segmenty i funkcje poprzeczne, o których zapomnieliśmy w 2018 roku. Należy również powrócić do naszych rozważań i konkretyzować je w ramach trzech grup roboczych. Trzeba dalej poprawiać jakość dialogu społecznego i wymiany informacji, aby uniknąć powtarzających się stanów kryzysowych z przeszłości.
Razem budujmy naszą przyszłość z wszystkimi pracownikami
